Instagram: één van mijn favoriete plekken op Internet. Tien jaar geleden begon ik. Een mooi moment om te reflecteren … Lees meer
Geen idee wat er nu eerder was: het beeld, de muziek of de taal. Zolang ik me kan herinneren … Lees meer
Mij was gevraagd om de rouwstoet te begeleiden op de saxofoon, van de kerk naar de begraafplaats. Langzaam liep … Lees meer
Als je nu mag kiezen, vroeg ik woensdag aan mijn zoon (5) tijdens het avondeten, wat zou je dan … Lees meer
Hup, naar de deur. Gewoon er doorheen nu. Naar buiten, zeg ik tegen mezelf. Niet omkijken. Vijftig meter verder, om de hoek van het schoolplein, weet ik: het is gelukt.
Hij wilde zijn vader verrassen, die bijna jarig was. Maar wat geef je iemand voor wie geld geen probleem is?
Ik ben dan misschien de éénmiljard tweehonderdachtentwintigduizend honderzesenzeventigste van wie je dit filmpje doorgestuurd krijgt. Maar dan hebben we … Lees meer
Op de vroege ochtend van 5 juni 2014 maakte Floris een wandeling, ergens in de provincie Utrecht. @floriswouter postte zijn … Lees meer
Scrollend door onze playlist vindt mijn vrouw precies het goede nummer. Al bij de eerste geluidjes beginnen we acuut te dansen: twee kleine kindjes en twee volwassenen. En een hond, die kwispelend door de hossende roedel heenloopt en — vermoeden wij — wel nooit iets zal begrijpen van dit familieritueel.
Het is zondagavond. Zojuist heeft de Tour de France karavaan Utrecht verlaten. De stad zinderde. Wat een sfeer, wat … Lees meer
Door het vaderschap is bij mij een oude liefhebberij opnieuw opgebloeid: kinderboeken. Het plezier dat ik heb in het voorlezen, roept onwillekeurig flashbacks op uit mijn eigen, lange geschiedenis met dit genre — langer dan met welke hobby dan ook.
Mijn rechterbeen is nog geen twee tellen uit het goede bed gestapt, of het beddegoed is alweer verschoond, gewassen … Lees meer
Zondag kwam ze op de wereld: onze prachtige dochter Rosie. We werden overspoeld met reacties en gelukwensen, zo lief … Lees meer
Afgelopen week genoot ik met mijn gezin van een heerlijke vakantie nabij de Sallandse Heuvelrug — een schitterend gebied. … Lees meer
Mijn zoon houdt zielsveel van zijn autootjes, zijn boeken, zijn knuffelhaas en zijn nieuwe loopfiets. En niet te vergeten het speelgoed van zijn ouders.
Er zijn momenten dat ik het er moeilijk mee heb, niet te weten waar je bent. Of wat er precies gebeurd is. Dat ik geen afscheid van je kon nemen. Misschien was het beter dat je onder een bus terecht was gekomen — dan wist ik tenminste waarom je er nu niet meer bent.
Ik slaap nog diep wanneer ik me bewust word van een vreemd geluid. Ik lag te dromen over saxofoonsolo’s, maar daar heeft dit geluid niets mee te maken. Het is alsof er een rijdende trein tot stilstand is gekomen. Langzaam dringt het tot me door. De muziek in mijn hoofd verstomt en ik raap mijn hersens bij elkaar.
Ik druk mijn neus plat tegen het vloerkleed. Enkele seconden lang houd ik mijn adem in. Ik probeer geen enkel geluid te maken. Dan richt ik me langzaam op, tot mijn hoofd een paar centimeter boven de poef uitsteekt. ‘Lodewijk, waar bén je?’ roep ik. Breed lachend komt hij naar me toe gekropen. Snel en wild als een jonge tijger. We lachen, we stoeien en spelen verder.
1996 Ik wil niets liever dan onderweg zijn. Alles weten, dingen zien, de wereld ontdekken. Hoe kan ik anders … Lees meer
Steeds als ik ‘even snel’ een liedje zoek op YouTube of Spotify, word ik overspoeld door een tsunami aan … Lees meer
Op ons vakantieadres wemelt het van de watervogels. Tussen de eenden, de meerkoeten en de meeuwen zwemt een gezin … Lees meer
Het is vakantie! Nu zullen er altijd mensen zijn die zeggen: als muzikant heb je toch altijd vakantie: je mag laat opstaan, je verdient je brood met je hobby, dus je mag niet mopperen.
“Heeey Willem!”, riep ik. We lachten allebei en gaven elkaar een hug. We waren op de Parade, ik had net een bordje Mexicaans opgeschept, onze paden hadden elkaar al een paar jaar niet gekruist en ik was oprecht blij om hem weer te zien.
Wij moeten het even hebben over babysokken. Als kersverse vader ben ik daar namelijk flink door geobsedeerd. Volgens mij is het een apart curriculum, waarop je kunt promoveren. Het zou mij ook niet verbazen als het een Olympische sport is. Thuis overwegen wij een stagiair voor de hele sokkenafdeling, zodat wij onze handen vrij hebben in de babykamer.
Filmmaker/animator Ryan Woodward maakte een betoverende 2D-film van een dans: Thought of you. Vrij vertaald ‘En ik dacht aan … Lees meer
Vanaf mijn 16e maakte langzaam maar zeker een monster zich van mij meester. Op het eind zag het er … Lees meer
Ingrediënten
Van alle dingen, is de klerehanger voor mij een pain in the ass. Zeker als-ie met meer is. Over … Lees meer
Robert was een uitstekende bastrombonist. En uitstekende bastrombonisten, die zijn zeldzaam. Wie goed noten kan lezen en een knetterende lage bes kan garanderen, heeft altijd werk. Hij had een vaste plek in een goed orkest, schnabbelde er daarnaast lekker bij en werd ook regelmatig in het buitenland gevraagd.
Mijn lief en ik zijn in blijde verwachting. Een heel bijzondere ervaring, een ongekend spannend proces en natuurlijk een geweldig vooruitzicht. Nieuw leven is natuurlijk altijd goed, maar omdat het van onszelf is, komt het allemaal ineens extra dichtbij.
Als ik de draaideur door ben, zie ik hem staan. Hij ziet mij en lacht. Dat zal ‘m wel zijn, denk ik.
De Grote Steenweg in Berchem (naast Antwerpen) is een sjieke, brede laan met een trambaan in het midden, omgeven door hoge bomen. De herenhuizen zijn monumentaal en indrukwekkend. Eind 19e eeuw zag het er waarschijnlijk precies hetzelfde uit. Ik stel me paarden en wagens voor, strenge mannen met hoge hoeden en deftig geklede vrouwen met kleine hondjes.
Achter gesloten ogen, in een aardedonker theater, speelt zich — speciaal voor jou en voor jou alleen — een avondvullende film af. Een reis in de tijd, met de muziek als hoofdpersoon en de stilte als decor.