En toen besloot ik het zelf te doen: muziek in eigen beheer uitbrengen

Als ik in 2004 mijn vrouw vertel dat ik klaar ben voor het grote werk, belt Harry.

‘Wij willen een plaat met je maken.’

Hij laat het contract zien. ‘Wij betalen alle kosten’, zegt Harry, ‘de studio, de fotograaf. We maken de hoes, we regelen alles. Teken maar.’

Ik lees het contract nog eens goed

Ik moet meer dan de helft van mijn auteursrechten afstaan. Niet ikzelf, maar het label is straks eigenaar van mijn opname. Als tegenprestatie neem ik 350 van mijn eigen cd’s af bij het label. Niet tegen inkoopprijs, maar voor het volle pond. 7000 euro.

Pardon?

Als ik doorvraag over de details, blijft hij vaag. Het klinkt allemaal alsof ik de verf op de muur van mijn eigen gevangeniscel mag uitkiezen. Dus ik gooi het contract in de prullenbak. Ik zoek het zelf wel uit.

Ik begin zelf wel een label

Een eigen label beginnen doet niemand nog in 2004, kan ik best. Waar moet ik beginnen? Elke platenzaak koopt zijn cd’s in bij Bertus, een landelijke distributeur. Okee, dus daar moeten mijn eigen cd’s straks ook naartoe.

Met een bedrijfsnaam, een zakelijk bankrekeningnummer en een inschrijving bij de KvK kom ik binnen bij digitale distributeurs, die mijn muziek op iTunes en Spotify zetten. Check.

Ik huur een studio en vraag bevriende muzikanten om mee te spelen. Ik bereid alles voor en maak de arrangementen. Ik betaal ze netjes, kan ik. Als de mix en de master van de muziek af zijn, zet ik de nummers in de mooiste volgorde. Een uitgeverslicentie heb ik ook nodig, die regel ik online aan bij de Buma Stemra. We komen er wel.

Muziek in eigen beheer, zo doe je dat

Voor het artwork van mijn cd koop ik een stockfoto, die komt op de voorkant. Voor de portretten in het cd-boekje huur ik een fotograaf. Ik ontwerp een logo en ik schrijf de liner notes. CD’s laat ik drukken bij een perserij. Ik leer mezelf werken met Illustrator en ik knutsel een hoesontwerp in elkaar op 300 dpi in CMYK. Kijk mama, zelf ontworpen.

De boer op

Nog voordat de dozen met cd’s bij mij in de gang staan, vertel ik iedereen over mijn nieuwe plaat. Niet alleen mijn oma: collega’s, journalisten, boekingsagenten, tijdschriften, bloggers en de tandarts. Ik ben zelf mijn label, dat vindt iedereen leuk.

Stap voor stap zie ik dat het werkt. In het radioprogramma Kunststof vertel ik hoe ik mijn cd-dozen op de fiets rondbreng. Met het titelnummer White & Blue win ik de compositieprijs van de Dutch Jazz Competition. North Sea Jazz nodigt me uit om te komen spelen. Yay!

Als een paar maanden een koerier aanbelt om 150 cd’s op te halen voor Japan, voel ik mij de koning. Het is gelukt. Mijn muziek is de wereld in.

muziek in eigen beheer uitbrengen
tom beek (c) hans reitzema

Tom Beek, saxofonist, tekstschrijver, webdesigner en fotograaf. Onregelmatig op Twitter en Instagram. Eindredacteur Jazz Bulletin. Nerd/helpdesk/detective. Gek op jazz, koffie en camera's. Ruikt aan boeken.

0 gedachten over “En toen besloot ik het zelf te doen: muziek in eigen beheer uitbrengen”

  1. Hoi! Ik zie hierboven mensen praten over een boek. Gaat dat Over muziek zelf uitbrengen? Waar zou ik die dan kunnen kopen? 🙂 ik ben wel geïnteresseerd!

    Beantwoorden

Plaats een reactie