2024 is ongetwijfeld het jaar waarin AI mainstream is geworden. Het was al overal zonder dat we het doorhadden, en nu is het ook overal voor de massa, there’s no way back.
Ik ben de eerste (en niet de enige) om te roepen dat er risico’s zijn. Zoals juridische risico’s. Als je iets maakt samen met AI, is het dan van jou? Hoe ziet de toekomst van artiesten eruit, als alle teksten, muziek en beelden ook net zo makkelijk door AI kunnen worden gegenereerd?
Maar ik zie minstens zoveel mogelijkheden. Zonder erin te verzuipen, volg ik de ontwikkelingen op de voet, onder andere via Erwin Blom. Gisteren zag ik nog welke ongelooflijke dingen toepassingen zoals Sora en Google Veo 2 met video kunnen doen.
Er is ook een hoop AI-onzin natuurlijk. Wat heeft het bijvoorbeeld voor zin dat je AI kilometers geautomatiseerde blogs voor je laat schrijven om beter te scoren in Google? Als een soort Temu vervuilen we het Internet met goedkope shit. Maar goed, dat is van alle dagen.
Mijn conclusie – voor nu – is dat de meeste AI-apps en -toepassingen uitstekend dienst doen als assistent. Ze voeren taken makkelijker, sneller en goedkoper uit dan wanneer we het zelf even erbij doen – en ze worden elke dag slimmer. Zolang jij de baas bent, en het aanstuurt. AI kan je werk uit handen nemen, waardoor jij je handen vrij hebt.
Er is één aspect dat AI nooit kan vervangen
Je zou het bloed, zweet en tranen kunnen noemen: het menselijk proces om van A naar B te komen.
De moeite die je doet om beslissingen te nemen en keuzes te maken onderweg. Doorgaan of toch maar stoppen? Waarom doe ik dit eigenlijk? Kan ik dit wel? Ben ik de juiste persoon op de juiste plaats op het juiste moment om dit te doen? Pak ik het wel goed aan? De strijd, de twijfel, het onderzoek, de worsteling met jezelf.
Van een afstand zijn deze reflectie-vragen misschien niet zo interessant. Maar als je ergens middenin zit des te meer.
Wat we doen komt voort uit persoonlijke drijfveren. En die zijn complex. Net als onze persoonlijkheden. Maar ze zijn ook mooi. Omdat ze menselijk zijn.
Het zien van menselijkheid in de ander, is een van de magische dingen van het leven. In de ander zien we onszelf terug. En onze kwetsbaarheid. Door getuige te zijn van een proces van twijfel en afwegingen, kunnen we ons ook identificeren met onze helden, onze rolmodellen. Dat geeft diepte. Daarom kunnen we het succesvol volbrengen van een proces ervaren als een overwinning.
De moeite die we doen, maakt duidelijk dat het de moeite waard is om ergens voor te gaan. Wat dat ook is. Dat maakt ons allemaal anders. Dat maakt ons mens. En dat is mooi.
Dat is wat AI nooit kan vervangen omdat wij dat alleen zelf kunnen, beter dan wie of wat ook: het gevoel overbrengen, van het ene mens naar het andere, wat het betekent om te léven.
Prachtig Tom! Je schrijft zoals je muziek maakt: doordacht, vlammend en met passie. Ik wens jullie fijne feestdagen en een liefdevol 2025. Liefs, Norman
Dankjewel Norman, doet me veel goed dat jij dat zegt!
Mooi geschreven en omschreven Tom.
Een mooi 2025 gewenst!
Rowdy
dankjewel Rowdy!
Zo mee eens Tom. We staan aan het begin van weer een nieuw tijdperk, waarin we zelf kunnen kiezen hoe we met de kansen en uitdagingen omgaan die ontstaan. Van alle tijden, en het komt er inderdaad uiteindelijk op neer hoe we dit ‘menselijk’ houden.
Hele fijne dagen gewenst mooi mens… gr Edo
Dankjewel Edo! Mooi om dat van jou te horen! En volgens mij zijn we allebei import-Friezen, dus bakkie doen lijkt me leuk!