Chris Cheek: jazz pionier

Het duurde even voordat ik het spel van Chris Cheek leerde waarderen.

Hij is niet zo bekend als zijn tijdgenoten Chris Potter, Joshua Redman, Seamus Blake of Mark Turner. En niet te verwarren met Chris Speed.

Maar u zou hem kunnen kennen van Rudder, Steve Swallow, Paul Motian’s Reincarnation of a Love Bird, in Charlie Haden’s Liberation Orchestra en van de Bloomdaddies.

Saxofonist Chris Cheek is fantastisch en uniek. Hij speelt volstrekt origineel.

Van alles wat ik hem horen spelen, heb ik nog niet één keer een herhaling gehoord, van iets dat hij daarvoor speelde.

Je hoort hem soms worstelen, hij speelt echt in het moment. Dan komt hij met verrassende wendingen, melodische vondsten en interessante bewegingen.

Hij neemt enorme risico’s, technisch en muzikaal. Maar het blijft solide, herkenbaar en geweldig in time.

Flarden van Stan Getz komen voorbij, maar ook van Warne Marsh.

Chris Cheek is een pionier van de hoogste orde.