Bij het horen van Everybody’s Got to Learn Sometime gaan mijn herinneringen automatisch terug naar de zomervakantie van 1980.
Een liedje van de Britse popgroep The Korgis, die met deze tranentrekker zijn enige noemenswaardige succes boekte. In Nederland haalde Everybody’s Got to Learn Sometime de elfde plaats in de Top 40.
Het nummer werd in minder dan een kwartier geschreven door zanger James Warren. Zijn stem doet me denken aan John Lennon. Producer David Lord hielp hem bij het arrangeren. Hij zorgde dat de strijkers bijdragen aan het dramatisch effect. Met name de hogere vocale uithalen klinken pijnlijk eenzaam. En dat versterkt dan weer de tekst.
Liefde
De song zit goed in elkaar. In de vorm, de dynamiek, de variatie en de harmonieën zit de emotionele achtbaan goed verpakt. Passende klanken in de goede volgorde. Spanning, verdriet en troost.
Toch is de informatievoorziening in de songtekst wat aan de zuinige kant. Geen plot, geen karakters, geen conflict. Eigenlijk een tekst zonder kop of staart.
We moeten het doen met ‘iedereen moet af en toe een lesje leren’, zo luidt althans het refrein. Slaat dat op de hoofdpersoon? Of op de persoon die bezongen wordt, die vriendelijk doch dringend wordt verzocht zijn hart (m/v) te veranderen? Ook hiervoor ontbreekt een deugdelijke uitleg, maar we kunnen gerust aannemen dat het over de liefde gaat.
Misschien namen de Korgis voor het gemak aan dat de liefde verder geen handleiding of uitleg nodig heeft? Ook zonder diepgaande poëzie of emotionele routebeschrijving blijven er genoeg tekstuele analogieën over voor een prachtig liedje, dat blijft hangen.
Het instrument dat de solopartij speelt is trouwens geen viool of synthesizer maar een 18-snarige Chinese guzheng, een soort citer. Een gitaar zonder hals, die je als een klankkast voor je neerzet, een beetje zoals een pedal steel. Kom je zelden tegen in de popmuziek.
Beck
De cover van Beck verdient wat mij betreft een groot compliment. Zelden werd met een cover de sfeer van het origineel geëvenaard, maar de eigenzinnige Amerikaan wist met zijn versie het liedje een hele nieuwe dimensie te geven. Chapeau.
Ook al is sentiment de reden, dat mag bij muziek nou eenmaal, is Everybody’s Got to Learn Sometime voor mij een klassieker. En wie weet ook voor muziekliefhebbers van andere generaties.