Zijn flesje maken. Zijn hand vasthouden als hij in slaap valt. Zijn speelgoed voor de veertiende keer oprapen. Uitkijken naar de komende zeventig duizend keer. Zijn luier verschonen. Hem aan het lachen maken. Zijn bedje opmaken. Hem in de wagen takelen. Met hem naar de Albert Heijn. Zijn moeder verrassen. Hem heel dicht tegen me aanhouden. Luisteren naar zijn adem. Zijn hartje voelen kloppen. Als hij diep slaapt even kijken of hij het nog doet. Een half uur lang zijn speen bij zijn mond houden, omdat hij niet weet of hij ‘m nu wel wil of niet. Hem onder luid verzet in zijn slaapzakje doen en zien dat hij daarna binnen een minuut met een diep tevreden zucht in slaap valt. Pyjama’s aantrekken. En weer uittrekken. Midden in de nacht uit bed sluipen, kei- en keihard mijn scheenbeen stoten en toch geen lawaai willen maken omdat hij anders afgaat. Liedjes voor hem zingen. Liedjes door elkaar halen. Voedingen uitproberen, net zolang totdat we de goede hebben. Rechtop met hem in bed zitten, midden in de nacht, zodat hij zijn eten rustig kan verwerken. Hele gesprekken met hem hebben. Zelf steeds bijna in slaap vallen. Hem in slaap wiegen. Hem laten boeren. Daar heel hard om moeten lachen en daarmee zijn moeder wakker maken. Thee zetten midden in de nacht, omdat het zo gezellig is. Echt te weinig slapen. Jazz voor hem draaien. Samen zijn moeder wakker maken. Hem helpen met rollen, oprichten en vasthouden. Hem per ongeluk in de box één seconde uit het oog verliezen en zien dat hij is omgevallen. Zijn ogen aan het werk zetten. Spelletjes bedenken. Minutenlang naar hem kijken terwijl hij slaapt. Samen gekke geluidjes maken. Foto’s van hem maken, teveel foto’s. Wandelingen maken door het huis en tegen hem aan kletsen over alles wat hij ziet, ook al ziet hij het waarschijnlijk nog niet half. Bij de kat kijken. Bij de hond kijken. Ze even aan elkaar laten snuffelen. Tegen hem aan roddelen over de buren. Steeds aan hem denken tijdens het werk, honderden kilometers verderop. Hem helemaal inpakken, weg willen gaan, hem weer uitpakken, nog een luier verschonen en opnieuw inpakken. Daar gerust een uur mee bezig zijn. Mutsje op? Nee, toch geen mutsje op. Prima. Overdag ineens omvallen van de slaap. Hem een rondleiding geven door de apotheek: ‘Kijk Lo, hier ligt dus het XXL maandverband’. Koosnaampjes voor hem bedenken. Liedjes voor hem schrijven. Stukjes over hem schrijven met één hand, terwijl hij op mijn andere arm in slaap valt. Hem in de keuken op een veilig afstandje neerzetten in de kinderwagen zodat hij naar me kan kijken terwijl ik kook. De helft van het eten laten aanbranden omdat je de hele tijd zit te keten. Samen oneindig veel van hem houden. Heel veel zin hebben in alle volgende minuten, uren, dagen, weken, maanden, jaren met hem.
Papa is een werkwoord
Zijn flesje maken. Zijn hand vasthouden als hij in slaap valt. Zijn speelgoed voor de veertiende keer oprapen. … Lees meer
<3 zo lief..
Te gek!!!!ik kijk uit naar je vpolgende blog! X
Gelukkig heeft tie zo’n leuke!
<3
Lief inderdaad. Ken je die sketch van Brigitte kaandorp? Over toen haar kids klein waren? ‘Je doet niks geks en je bent zo weer een uur verder’ Aanrader!
Nu 3 maanden vader, altijd geroepen dat ik geen cliché vader zou worden….dan kom je er snel achter dat het geen clichés zijn maar gewoon de waarheid! Heel herkenbaar wat je schrijft!
Dank Michiel!