Niels Aalberts, alias EHPO, is één van de meest toonaangevende bloggers (en sprekers) in Nederland op het gebied van muziek, marketing, uitgeven, auteursrecht en media. Een interview.
Met enorme regelmaat en intensiteit strooit hij zijn expertise de wereld in via zijn blogwebsite Eerste Hulp Bij Plaatopnamen en via Twitter.
In februari 2011 kwam zijn boek Doorbraak! uit, waarin hij onder andere de tijd beschrijft aan de zijde van Kyteman en diens big break. Het boek is een must-have voor iedere artiest. Een boek dat zich enerzijds als jongensboek laat lezen, anderzijds als waardevol boek over internet marketing.
In dit land vol marketing, hypes, bubbels en social media-goeroe’s beschouw ik Niels als één van de weinigen die weet hij over praat. Hij zit bovenop de ontwikkelingen, kan zijn verhaal goed staven met cijfers, gezond verstand en nuchtere resultaten. Hij is niet bang voor heilige huisjes. En niet onbelangrijk: hij houdt zielsveel van muziek. Inmiddels heeft hij een indrukwekkende hoeveelheid kraakheldere cases verzameld.
Hoog tijd om deze man een paar vragen te stellen, vragen die ‘spelen’ in de muzikantenwereld om mij heen.
1. Niels, je bent een bekende blogger. Heeft dat zin, bloggen? En voor wie is het geschikt om te bloggen?
Niels: Ik ben geneigd te antwoorden: voor iedereen. Maar dat is natuurlijk niet zo. Laat ik vertellen wat het mij heeft gebracht en nog brengt, mag iedereen daarna voor zichzelf uitmaken of hij/zij daar behoefte aan en zin in heeft:
– Ontzettend veel plezier en lol, de motor van het leven.
– Mijn ideeën en gedachten, hoe wild of vaag soms, ordenen en concreter maken door ze regelmatig op te schrijven.
– Die visie nog scherper maken door ‘em regelmatig uit te (moeten) leggen aan of te verdedigen tegenover lezers en reageerders, in de reacties onder een blogpost, op Twitter of Facebook.
– Leerzame lessen en ervaringen. Door mijn eigen te vertellen en toe te lichten (maakt de geleerde lessen ‘hard’), maar vooral door de ideeën, oplossingen, bijdragen, visie van en meningsverschillen met anderen. Extreem waardevol.
– Uitbreiding en verdieping van mijn netwerk, op basis van inhoud. Daar ken ik jou van, Tom.
– Regelmaat in mijn leven; beter dan roken.
– Werk en opdrachten.
– Een boek: Doorbraak (zie de link op deze pagina)
– Met frisse tegenzin soms met m’n kop op de buis.
– Zo’n internetcliché: meer zichtbaar en status als ‘expert’. Beetje blasé om te zeggen (want daar hecht ik zo min mogelijk aan), maar het is wel waar. In positieve en negatieve zin; goeroe en paria tegelijk (vandaar dar TV belt ;-)…
Ik denk dat ik zo niet eens volledig ben.
2. Hoe belangrijk is dat hele Internet nou helemaal voor muzikanten? Het gaat toch om de echte wereld, om echte contacten van mens tot mens?
Niels: Ook ja. Maar internet is wel een heel goede manier om datgene wat je doet op 1 album of in een anderhalf uur durend optreden op een slimme, inhoudelijke en effectieve manier ‘uit te venten’ en zo (meer) publiek te vergaren. Dat ‘uitventen’ klinkt wat plat, maar dat is het in feite wel. Door het op internet te vertellen, delen of te ‘herverpakken’ kun je met veel geduld en inzet een groter publiek bereiken.
Internet en persoonlijk contact kunnen elkaar positief beïnvloeden.
Persoonlijke, echte contacten zijn nog steeds heel waardevol, onbetaalbaar zelfs, maar internet kan je helpen de impact ervan te vergroten, die impact te delen (en daardoor te vermenigvuldigen!) en vooral ook zorgen dat je op termijn kansen hebt op méér persoonlijk contact, met fans of mensen die je verder helpen. Criticasters mogen internet graag afdoen als inferieure vervanging van persoonlijk contact; ik geloof dat ze elkaar positief kunnen beïnvloeden. Er is geen sprake van vervanging; ze bestaan naast elkaar. En de som is meer dan de delen.
3. Als je als artiest nú instapt met jezelf te profileren als artiest, waar moet je dan beginnen?
Niels: Bloggen is in mijn ogen uiteindelijk het meest intensieve, verregaande maar ook het meest krachtige medium. Zowel in beeld, tekst als geluid, zeker in combinatie met Twitter en Facebook. Door simpelweg je blogposts door te plaatsen en het gesprek aan te gaan genereer je traffic, aandacht, publiek en dynamiek. Voor muzikanten zijn Soundcloud, Bandcamp, iTunes en/of Spotify op/via je site of blog natuurlijk onontbeerlijk. Mijn blogtips en -ervaringen op een rij lees je hier. Meer visie en strategie in mijn boek Doorbraak.
4. Wat zijn de beste manieren om de impact van je Internet-activiteiten te meten?
Niels: Ik ben dol op statistieken (krijg je er vaak gratis bij bij Blogger, WordPress, Tumblr, Google Analytics, Bandcamp en Soundcloud), de ‘holy grail’ van internet. Meten = echt weten. Niet eerder kon je zo gemakkelijk, zo goed en zo effectief 1-op-1 contact opbouwen met je publiek en fans; daar zat voorheen een label of winkelier tussen. Dat is nu anders. Maar als je me vraagt wat de beste manier is om de impact te meten, hecht ik uiteindelijk vaak meer waarde aan 1 oprechte tweet (positief of negatief) dan aan een cumulatieve grafiek of gemiddelde statistiek. Eén gemeende opmerking zegt me vaak meer over wat ik goed of fout doe, wat beter kan, wat ik vaker of minder moet en kan doen. Het gemiddelde is nooit de norm, rapportcijfer 1 of 10 heeft meer informatiewaarde dan een mager 6je.
Meten is weten.
5. Valt er eigenlijk nog wel geld te verdienen in de muziek? Of kan dat alleen als je veel op tv bent?
Niels: Dat is nog steeds lastig, en da’s nooit anders geweest. Met TV en radio aan boord wordt dat wel iets makkelijker, maar het is niet de enige route. Ik geloof dat door de digitalisering en het voortschrijden van de techniek kosten omlaag kunnen, digitalisering ook de mogelijkheid biedt soms enkele tussenschakels over te slaan (scheelt ook €€€!) en daardoor de marges voor muzikanten kunnen verbeteren, ook zonder radio, TV, een platenmaatschappij, manager of duizenden euro’s aan marketing en opnamekosten. Dat is echter wel keihard werken, meer dan een full-time baan. Maar zoals gezegd: dat is nooit anders geweest. In muziek en de creatieve sector gaat niets vanzelf.
6. Veel muzikanten vinden waardering krijgen misschien nog wel belangrijker dan veel geld verdienen, hoe zie je dat? En hoe speelt Internet daarin een rol, denk je?
Niels: Zoals ik eerder zei: veel eerlijker, oprechter en directer dan in 1 tweet of 1 Facebook-bericht krijg je het niet! En niemand die die mensen dwingt, vraagt of verplicht dat te doen. Reacties na afloop van een concert, bij de garderobe of in de kleedkamer, zijn nog altijd persoonlijker, maar daar is je tijd beperkt en kun je vaak niet 100% aan ‘de vraag’ voldoen. Die conversatie en waardering kan prima doorgaan op je site, blog, Twitter of Facebook. Ideaal. Ook als niet-muzikant put ik enorm veel energie uit die 1-op-1 spontane waardering en haal veel nuttige lessen uit gefundeerde kritiek (daar horen de vele roeptoeters, trollen en reageerders op internet niet bij).
7. De CD is op sterven na dood, als je alle berichten moet geloven. Denk jij dat het waar is? Heeft het uberhaupt nog zin om iets ‘fysieks’ uit te brengen?
Niels: Zeker! Alleen geen simpel cd’tje met weinig (toegevoegde) waarde voor je fans. Er zijn mensen die dat nog steeds willen, maar vraag daar dan een redelijke prijs voor. En dat is niet (meer) €15 in een winkel; die tijden zijn voorbij. €15 uit jouw handen na afloop van een concert daarentegen kan prima; dat jij erbij bent maakt het al meer dan een cd. Maar bied daarnaast ook heel betaalbare downloads aan (weinig toegevoegde waarde, geen voorraad- en reproductiekosten, dus heel goedkoop houden en snel verspreiden), streams, YouTube’s, iets ‘gratis’ voor mensen om te proeven (mag bij de bakker ook, bij de aanschaf van een nieuwe auto maak je ook een proefrit), maar ook de SuperdeLuxeAllesEropenEraan-versie voor je échte fans, incl. 1 van je teennagels. Voor dat laatste is nl. een klein percentage bereid een uitzonderlijk bedrag te betalen. Je ziet dat goed bij crowdfund-projecten: de overgrote meerderheid betaalt niks of slechts €1 à €2, 10-20% betaalt een schappelijke, ‘normale’ prijs en een heel klein % betaalt een uitzonderlijk bedrag. Bied al die opties (een plectrum of poster voor €1 is ook geld!). De grap is dat het samen genoeg zou kunnen zijn.
Inkomsten uit Spotify kun je niet vergelijken met ‘oude’ inkomstenstromen. De wereld gaat door, move on, get over it.
8. Wat is je visie op Spotify? Het heeft zogenaamd de toekomst, maar intussen lijkt het alsof er geen droog brood mee te verdienen valt.
Niels: Spotify is een baby, een peuter hooguit. Dat businessmodel is in ontwikkeling, voldoende massa is de sleutel. De wereld beweegt zonder twijfel deze kant op, streaming is een ontwikkeling die echt niet te stoppen is. Massa (‘music like water’, zoveel mogelijk gebruikers aan boord) is noodzakelijk om het per artiest of per track iets substantieels op te laten leveren; dat gaat niet van de ene op de andere dag. Daarnaast moet je de inkomsten niet vergelijken met ‘oude’ inkomstenstromen. Dat is niet fair, niet reëel. Die wereld gaat dood, dat is voorbij, get over it, move on. Dat gezegd hebbende is er wel dringend behoefte aan transparantie over de inkomsten vanuit Spotify, en snel. Anders is het geen haar beter dan oude platencontracten waar muzikanten niks van snappen, kosten ongelimiteerd en ondoorzichtig opgevoerd kunnen worden en 20% royalties feitelijk een eufemisme waren voor ‘wij houden 80%’.
9. Je bent een hele ervaren Internetter. Hoe filter jij al die informatie die er op je afkomt?
Niels: Moeilijk. Ik ben er te hongerig voor, en dat breekt me wel ‘ns op… Als filter werkt Twitter voor mij het best. Ik vind boeiend wat mijn netwerk boeiend vindt, en vice versa denk/hoop ik.
10. Als ik me op sociale media profileer, moet ik zeker gaan schrijven wat ik vandaag op mijn boterham heb. Dat heeft toch geen zin?
Niels: Klopt, dat heeft weinig zin. Maar Twitter, Facebook of andere sociale media afserveren omdat men óók over koetjes en kalfjes praat nog minder. Beoordeel die social media niet op 1 enkele uiting; ook in ‘het echte leven’ zit 1 zinnige opmerking over muziek, marketing of management verpakt tussen 2 over het weer en de uitslag Utrecht – Ajax van gisterenavond. Da’s op Twitter niet anders. De verschillende Tweets maken het boeiend, de samenhang (dus inclusief persoonlijke tweets) maakt het waardevol. Jij koopt toch ook liever een tweedehands auto van iemand waarvan je weet (of denkt te weten) dat-ie thuis z’n vrouw niet slaat? Dat vertelt hij tussendoor, nooit rechtstreeks.
11. Wie zijn jouw eigen helden?
Niels: Johnny Marr, Alan McGee, Donnie Darko, Dusty Springfield, Richard Russell, Vernon ‘God’ Little, DJ Shadow, Thom Yorke, Johnny Greenwood, Bruce Springsteen, Morrissey, Nick Drake, mijn vriendin en onze kinderen, Lennon & McCartney, Robert M. Pirsig, Malcolm McLaren, Noel Gallagher en Sam Cooke zijn de eersten die in me opkomen.
Volg de avonturen van Niels op zijn blogwebsite Eerste Hulp Bij Plaatopnamen en via Twitter. Het boek van Niels Aalberts is te koop, bijvoorbeeld bij bol.com.
De (zeven) winnaars van het boek zijn: Ailko, Cateleine, Joke, Bob, Sander, Nina en Siep. Veel plezier ermee en zegt het voort!
Dank voor de aandacht en positieve respons, Tom. De winnaars veel plezier met het boek!
Schrijven is een eenzaam ‘beroep’: respons van lezers krijg je vrij zelden (positief én negatief), dus ik hoor onzettend graag wat je ervan vindt als je het uit hebt. Kan naar of via Twitter: @ehpo. Daar zit ik vaker 🙂