Zet hem naast David Bowie, James Brown, de paus of de koningin: in stijl doet Robert Palmer voor niemand onder. Uit zijn stem klinkt onmiskenbaar soul en roots. Hij heeft een zeldzaam soort klasse.
Dicht bij het vuur
Palmer groeit op in Malta, waar zijn vader gestationeerd is als marinie-officier. Via de Amerikaanse radio leert hij jazz, soul en blues kennen. Als puber zingt Robert en speelt hij gitaar in een paar rhythm & bluesbandjes. Wanneer de tijd rijp is om onder eigen naam een plaat te maken, omringt hij zich in New Orleans met de beste muzikanten. Onder leiding van Lowell George (Little Feat) neemt hij in 1974 zijn debuutalbum Sneakin’ Sally Through the Alley op, in gezelschap van The Meters en met compositorische bijdragen van Allen Toussaint. Artistiek gezien wordt de plaat beschouwd als een mooi en karaktervol debuut.
Palmer verhuist naar New York om dichterbij het vuur te zitten. Wanneer zijn tweede plaat flopt, zoeken hij en zijn vrouw hun heil op Barbados, waar Palmer eindeloos kan experimenteren in de Compass Point Studios van Island Records-baas Chris Blackwell, die zich pal naast zijn huis bevindt. Het begin van een nieuwe, vruchtbare periode.
Double Fun (1978) is een zonnig album met veel reggae invloeden. Mijn persoonlijke favoriet van dit album is Best of both worlds maar met Every kinda people bereikt Palmer de top 20 in de Billboard hitlijst. Geschreven door Free-bassist Andy Fraser, die het instrumentale loopje ook op zijn bas speelt – wat Palmer herkenbaar orkestreerde voor andere instrumenten.
Muzikale richtingen
Het siert Palmer dat hij blijft zoeken. Na het veel meer rock-georienteerde album Secrets (1979) – met daarop de succesvolle single Bad Case of Loving You – verandert Palmer opnieuw zijn muzikale richting zonder zijn roots te verloochenen. Op zijn zelfgeproduceerde album Clues (1980) staan twee ijzersterke singles Johnny and Mary en Looking for Clues waarop hij zijn soulstem stijlvol vermengt met new wave synthpop. Palmer heeft een visionaire, uitgesproken visuele smaak en zijn videoclips vallen sterk op in het MTV-tijdperk.
Er zouden nog veel albums en projecten volgen zoals Power Station tot de geweldige zanger in 2003 onverwachts overlijdt.
