Ik luisterde naar de radio en schrok. Alsof een buurman die al úren tegels staat te slijpen, er ineens mee ophoudt.
De muur van geluid die ik blijkbaar al heel lang gedoogde, die al die tijd gevuld was met dance, techno en ander elektronisch geweld, veranderde toen ik Baby When You’re Gone hoorde.
Ik haalde adem. Bryan Adams met Melanie C. Een liefdesliedje. Een onnozel niemendalletje. Ja, het bestaat nog.
Mijn tred veranderde meteen in een opgeruimd, ontspannen huppeltje. Rock ‘n roll, vier in de maat, pik omhoog, tieten vooruit, gitaar op de heup. En gaan.
Muziek voor in de auto. Beetje gas bij, zonnebril op, jas open en recht zo die gaat. Baby When You’re Gone is een liedje waar ik altijd even van opknap. Een paar minuten ongecompliceerde rock ‘n roll, daar heeft een mens af en toe behoefte aan.
