Het is 1967. Otis Redding treedt een week op in San Francisco, in het beroemde Fillmore West Auditorium. Vanaf het terras in zijn boothuisje in Sausalito kijkt hij uit over het haventje in Richardson Bay. Hij heeft veel om over na te denken.
Zijn stembanden zijn net hersteld van een operatie. Platenmaatschappij Stax Records wil hem aan banden leggen. Hij ziet dat Bob Dylan en The Beatles de muziekwereld hebben opgeschud. Zijn huwelijk is gestrand omdat hij zonodig verliefd moest worden op een ander. Zakelijk gaat het hem gelukkig goed. In zijn nieuwe vliegtuig kan hij de hele band meenemen, een Beechcraft met twee motoren.
Talent
Zijn gedachten dwalen af naar zijn jeugd. Hij denkt aan de Vineville Baptist Church in Macon, Georgia. Daar had hij leren zingen. Aan de talentenjachten in het Douglass Theatre – toen hij die voor de vijftiende keer op rij had gewonnen, mocht hij niet meer meedoen.
Nu is hij hier. Sommigen noemen hem nu al de grootste soulzanger aller tijden – maar hij is pas 26.
Daar op het terras heeft hij de zon op zijn gezicht. Zijn gitaar op schoot. Het geluid van meeuwen en kabbelend water. Bootjes die heen en weer dobberen, vissers die hun netten ophalen. In de verte ziet hij de ferry naar Oakland. De zanger kijkt naar de horizon, pakt zijn gitaar en mompelt wat melodietjes voor zich uit. Sittin’ in the mornin’ sun/ I’ll be sittin’ when the evenin’ comes. Zijn beste vriend Speedo hoort steeds dezelfde riedel voorbijkomen. ‘Wanneer maak je dat liedje nou eens af?’ vraagt hij.
Zijn grootste hit
Vijf maanden later is de tijd rijp: op 22 november 1967 nemen Otis Redding en gitarist Steve Cropper het nummer op in de Stax Studios in Memphis. De ritmesectie komt erbij: drummer Al Jackson en pianist Booker T. Zijn MG’s komen ook. En natuurlijk de blazers van de Mar-Keys. ‘Dit wordt nachtwerk’, denkt Otis Redding. Ze hebben de tekst, ze hebben een bridge. Er is nog één probleem: voor het laatste couplet hebben ze nog geen tekst. Op die plek fluit hij de melodie. De rest kan later wel.
Op 10 december slaat het noodlot toe. Na een optreden in Cleveland overlijdt Otis Redding in een vliegtuigongeluk. De wereld is in shock.
Steve Cropper zorgt er hoogstpersoonlijk voor dat Sitting On The Dock Of The Bay alsnog uitkomt. Met geluiden van golven en zeemeeuwen van jingle-studio Pepper Records.
Otis Redding zou de opname van zijn grootste hit zelf nooit meer terughoren.
