Doudou N'Diaye Rose: oerklanken uit Senegal

De Senegalese meesterdrummer Doudou N’Diaye Rose is een van de belangrijkste exponenten van de Westafrikaanse muziek.

Hij gebruikt voornamelijk de traditioneel Senegalese sabar, een trommel die met een stok en een hand wordt bespeeld. De klank varieert van scherp tot heel diep en draagt kilometers ver.

Voor het platenlabel Real World maakte hij het album Djabote (1994).

Real World is een initiatief uit 1989 van muziekfestival WOMAD (World Of Music, Arts and Dance) en de geweldige Peter Gabriel, ex-zanger van de groep Genesis.

Doel van het label was om onbekende, regionale (wereld)muziek meer bekendheid te geven – en het werd een succes. Peter Gabriel zorgde voor een fantastisch geoutilleerde, high end Real World Studio.

Met lichte bewegingen leidt Doudou enorme groepen percussionisten en zangers. Ze spelen en zingen spatgelijk. Door het samenspel ontstaat er één klank.

Opvallend is dat Doudou N’Diaye Rose ook letterlijk de vader is van zijn groepsleden. Hij heeft naar schatting meer dan tachtig kinderen.

Filmcomponist Eric Serra ‘ontdekte’ de wonderbaarlijke muziek van Doudou N’Diaye Rose in 1984 en bood hem aan zijn album te produceren: ‘for African people, dancing is as natural as breathing and the music is always around, as essential as the air.’

In maart 1991 vertrokken Serra en Doudou, met een crew, vijftig drummers en tachtig zangeressen van het Julien Jouga’s Choir per boot naar het eiland Gorée (vlakbij Dakar). Daar werd het album in een week opgenomen. Het resultaat is het album Djabote, onderwerp van de 45 minuten durende documentaire.

De ritmes zijn volkomen origineel, Doudou heeft zijn eigen taal ontwikkeld, ook als dirigent. Het is ongelooflijk hoe verhalend, diepzinnig en ‘vol’ deze oerklanken zijn. Geen moment worden akkoordinstrumenten of andere ritme-instrumenten gemist. Magie.

‘The last day of the recording was Good Friday, in the middle of Ramadan, and under the full moon, fifty Muslim drummers and eighty Catholic singers playing, singing and dancing together, with a perfect mastery of their art and an amazing joy for living.’ — Eric Serra