De heldenmoed van John Scofield

Over de zojuist verschenen documentaire Inside Scofield, die Jörg Steineck tijdens de corona maakte – en waarom John Scofield zo'n held is.

Het is juli 1985. In het Tuinpaviljoen van het Haagse Congresgebouw sta ik samen met zevenduizend zwetende jazz-aficionado’s me te vergapen aan de space-funk van Miles Davis. In een muur van decibellen hoor ik de ijle blueskreten van de gitarist dwars door alles heen.

Ik heb nog nooit zoiets gehoord. Moddervet en hip. Het is meer dan blues, meer dan jazz. Het is niet Jimi Hendrix, niet Stevie Ray Vaughan en ook niet Jim Hall.

Het is John Scofield. Na dit concert sluit ik de bebrilde gitarist voor de rest van mijn leven in mijn hart. De dagen erna koop ik zijn plaat Still Warm.

Zijn optredens begin jaren tachtig met Miles – jazzliefhebbers laten voor het gemak zijn achternaam weg – waren voor John Scofield een flinke upgrade: van een goed bewaard geheim in de New Yorkse jazzscene naar een internationaal miljoenenpubliek.

Scofield bouwt sinds eind jaren ’70 voort op zijn talent, zijn chops en zijn zeldzaam excellente oeuvre. Hij groeide uit tot een voorbeeld, ongebreideld gedreven door muzikale verjonging en innovatie. Met zijn ongeëvenaarde performance en zijn visie is hij de jazzwereld steeds lichtjaren vooruit. Wat een persoonlijkheid.

Zijn talent is een spiegel voor liefhebbers – hoe kijken we naar talent? Ooit belóófde John Scofield ons iets, als luisteraars. Wat daarvan terecht is gekomen, zie je pas als je terugkijkt. Bij Scofield is dat onverstelbaar veel. Hij deelde het podium met Herbie Hancock, Chet Baker, Joe Henderson, Charles Mingus en Gerry Mulligan maar is zelf inmiddels (en al lang) een van de groten der aarde.

‘Sco’ zelf heeft een neus voor jong talent. Iemand die de hele taal spreekt, de vibe van jazz en blues. Na zijn zeventigste verjaardag is John Scofield nog altijd een world class-performer. De wereld heeft simpelweg nog lang niet genoeg van John Scofield.

De Duitse filmmaker Jörg Steineck volgde hem tijdens de corona-jaren – en het resultaat is de documentaire Inside Scofield. In de film brengt Steineck vooral de zo kenmerkende levenshouding van John Scofield prachtig in beeld. Zo veel liefde voor muziek, vriendschap en plezier.

Dat de creatieve meester al zo lang op dit niveau opereert, zo toewijd en productief is, en daarbij de menselijke imperfectie omarmt op een manier zoals alleen hij dat kan, getuigt niet alleen van zeldzaam kunstenaarschap maar ook van heldenmoed.

Je kunt de film Inside Scofield huren of kopen via Vimeo.

Plaats een reactie