Pfffwwwwwrrrrrrrt.
Daar stond ik, in het centrum van Den Haag. Midden op een kruispunt was mijn auto overleden.
Willem, mijn garage-mannetje, gaf me een autootje te leen. Een knalrode Peugeot 205, bouwjaar eind jaren tachtig. Ging niet harder dan 107 km/u.
Geen stuurbekrachtiging, geen hoofdsteun, geen airco. Een rijdende bolhoed waarin alles kraakte en piepte. De ventilator maakte meer lawaai dan de rest van de auto.
Maar deze auto had een grote verrassing voor mij in petto: de ingebouwde CASSETTE-SPELER.
Zodra ik kon, haalde ik al mijn cassettebandjes uit de mottenballen. Die lagen opgebaard in een Curver®-doos. Zo’n doos die steeds ongeopend was meeverhuisd.
Ik drapeerde mijn vergeelde geluidskapitaal over de bijrijdersstoel van de Peugeot 205. Een voor een draaide ik al mijn bandjes weer.
De hemel ging open. Ik hoorde een deel van mijn leven terug. It all came back.
Bijzondere concerten. Repetities van eigen groepen die niet meer bestaan. Bootlegs. Oude studiebandjes. Mijn eerste demo’s. Optredens met bandleiders die inmiddels zijn overleden. Radio-specials die daarna nooit meer zouden terugkomen. Platen die niet meer te krijgen zijn. Zomerlijstjes, de beste saxsolo’s, liefdescollecties.
Kortom: voor elke stemming wat wilds. Playlists avant la lettre.
Wekenlang genoot ik intens van deze goudmijn. De soundtrack van mijn jeugd, studententijd, alles. Vaak bleef ik nog een uur in de auto zitten luisteren, terwijl ik allang was geparkeerd.
Tot ik genoeg gespaard had om de reparatie van mijn eigen auto te betalen. De geleende Peugeot 205 ging weer terug. Maar wat moest ik nu met die bandjes? Toch maar weer bewaren?
Ik besloot een onverbiddelijke selectie te maken. Met een ‘cassette naar mp3 converter‘ zette ik de overgebleven negentig cassettes over naar digitaal.
Nu heeft mijn muzikale schat het eeuwige leven. Dankjewel Willem!
Ik heb nog zoveel cassettebandjes liggen dat ik nog een extra leven nodig heb om ze weer af te luisteren (laat staan overzetten naar MP3) Toch kan ik ze maar niet weg doen en heb ik ze ook steeds maar weer meegezeuld!
Heb onlangs alle cassettebandjes van mijn interessante hoofdvaklessen weer meeverhuisd naar mijn krappe studeerkamer. Misschien toch maar eens digitalseren. En meteen ook alle meespeel CD’s (die ik zelden gebruik). Scheelt een boel ruimte.
Ik had dit al eens gedaan toen de CD-R werd ingevoerd. Onlangs kwam ik eachter dat sommige van die CD-r’s al weer waren vergaan. Gelukkig de cassettebandjes niet (!). Nu staan ze grotendeels op een losse harde schijf. Dat is overigens ook niet veilig want een voorganger daarvan was na een val van en halve meter voorgoed onbruikbaar…
Ik ga wat foto’s maken… moest mijn kinderen uitleggen dat dit het oude Spotify (enzo) is. Ook de potlood-truuk laten zien. Hartjes!
Bloody hell – waarom nu? Ik kieperde een maand of 4 geleden AL MIJN CASSETTES onverbiddelijk in de stort. Ja, ook die met radio-opnamen van Aad Bos, Lex Lammen en Michiel de Ruyter. Brrrrr. Erg gave oplossing deze gadget. Zo fijn dat de meeste deuntjes in mijn hoofd opgeslagen zitten. Maar ik ga wel – voordat Alzheimer toeslaat – een lijst maken met de Must Have and Hard To Get albums. Even kijken, hoe heette het eerste album van Toon Roos ook weer? En die Vara Jazz met Piet Noordijk, is die wel op CD? En Criss Cross, bestaat dat nog …. #ThingsToDoThisMonth
Goed idee, en goed ding! En goed stukkie ook… 😉 Ik heb twee verhuisdozen vol cassettes, gezellig! Jouw ‘Tommy’s sax solo collection’ was eigenlijk een soort jaren-90 equivalent van een Spotify playlist… (Toen al was je daar mee bezig!)
Heb jij iets om al mijn Mp3’s over te zetten op Vinyl?