Toen het overlijden van David Bowie bekend werd, overstroomden de media.
Indrukwekkend om te zien, wat het losmaakt. Hoe hij lééft. Net als bij John Lennon. Je weet nog precies wáár je was, toen je het nieuws hoorde.
Mij bracht het nieuws meteen bij mijn favoriete Bowie-liedjes. Ashes to ashes, Let’s Dance, Absolute Beginners, Under Pressure, This Is Not America. Delen van mijn leven komen opnieuw voorbij.
Dat ongelooflijke oeuvre, met zo’n bizarre laatste briljante plaat. Niet te bevatten. Wat Bowie voor ons achterlaat, daar zijn we nog wel een paar decennia zoet mee.
Temidden van de oneindige stroom berichten, viel er mij eentje op; op Facebook postte Marco Raaphorst dit zeer interessante video-fragment (dank Marco!). In 2000 tekent Bowie haarfijn de lijnen uit over de toekomst van de muziekindustrie. Wat een held.
Dan zie je wel dingen.