Op het North Sea Jazz Festival kwam ik toevallig in de Maas-zaal terecht. Ergens op het derde balkon, op zoek naar een plekje in de menigte, werd ik bij mijn heupen gegrepen door de energie van een kleurig gekleed vrouwspersoon.
Paloma Faith stond het feestelijke middelpunt uit te hangen van haar eigen muzikale droom.
What a lady. De flair van Christina Aguilera, de moves van Beyoncé en de timing van James Brown. Haar stem sneed overal dwars doorheen.
Ik kreeg — en krijg na drie maanden nog steeds — geen genoeg van I just can’t rely on you.
